مسجد جامع یکی از بزرگترین پروژههای معماری بود که توسط شاه جهان، ، یکی از برجستهترین امپراتوران مغول، ساخته شد. شاه جهان در ساخت بناهای بینظیری همچون تاج محل و قلعه سرخ نیز شناخته میشود. شاه جهان با علاقه عمیقی که به معماری و هنر داشت، تصمیم گرفت تا مسجدی بسازد که نه تنها محلی برای عبادت مسلمانان باشد، بلکه به عنوان یک نماد قدرت و شکوه امپراتوری مغول در دل دهلی باقی بماند. به همین دلیل، مسجد جامع را در نزدیکی کاخ خود، قلعه سرخ، بنا کرد تا در نزدیکی مرکز قدرت خود، یک مکان عبادی باشکوه نیز داشته باشد.
عظمت مسجد جامع نه تنها در ابعاد فیزیکی آن، بلکه در تأثیر معنوی و فرهنگی آن نیز آشکار است.این مسجد همواره نقشی محوری در تاریخ مذهبی و اجتماعی دهلی و حتی هند ایفا کرده است و به عنوان یکی از مهمترین نمادهای معماری اسلامی در هند شناخته میشود.
مسجد جامع دهلی به چند بخش مختلف تقسیم میشود که هر کدام دارای ویژگیهای خاص خود هستند. از جمله این بخشها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: